dag 8 en 9, de zandbak!
Door: Jens de Goeij
Blijf op de hoogte en volg Jens, Jacco, Robert, Henry
10 Februari 2014 | Marokko, Zagora
Zondag 9 Februari
Zenuwachtig vertrekken richting het dorp van onze gids. Het dorp is bezaaid met bedelende kinderen. Toch zijn het geen verkeerde mensen. Jacco laat zijn sleutel vallen en een kind geeft die aan mij. Als beloning geef ik hem een pakje kauwgom, en dat vond hij fantastisch. Op het laatste moment houdt de land rover er mee op en die kan niet mee het zand in, heel erg balen voor ze.. met 4 4x4’s; een ssangyong Musso, een Jeep cherokee en een land rover vertrekken we het landschap in. Het begint met grote stenen en dat is al vet. Na een half uur komen we bij een beetje zand. Jacco zit aan het stuur en we gaan de eerste berg op en jahoor: vast. Een beginnersfout die ik zelf ook gemaakt zou hebben: te weinig gas geven en de banden nog niet half leeg laten lopen. Gelukkig hebben we mooie zandplaten waarmee we ons er zo uit hebben. Nu ga ik een poging wagen en met de voet op de plank gaat het ineens perfect! De Feroza blaast over de duinen heen en we voelen ons alsof we de Dakar rijden. Na 10 minuten kijken we achter ons en zien we geen stofwolk achter onze stofwolk meer. De Musso zit vast. Wij wachten op een met de gids afgesproken plek en zij gaan terug om hem te halen. Hij zat goed vast en na een half uur kunnen we weer verder. Kilometers leggen we af door het zand. Later komen we in een dorpje en een oase. Daar rijden we even doorheen en dan komt er een stuk met korte heuvels en bomen er tussen, prachtig om tussendoor te rijden. En waar andere auto’s problemen hebben met doorzakken door gewicht, hebben wij met onze +- 1700 kilo totaal geen problemen! Maar toen we weer naar achter keken – dat vergeet je nogal eens met al die adrenaline- was de musso weer weg. Dit keer was het vinden daarvan iets moeilijker want er waren bomen! Door het bakkie blijven praten en op een gegeven moment hadden we contact, maar zelfs toen was het lastig. Na 45 minuten (!) kwam een klein jongetje op een motor naar ons toe en die wist waar ze waren. Het had niet langer hoeven duren, want als het nog een kwartiertje duurde wilde de gids een helikopter gaan bellen. Ik gok dat die rekening op onze mat zou liggen en dat die niet goedkoop zou zijn. Nu we weer compleet zijn gaan we weer verder, En zien we een hele kudde kamelen. Het zand zit ondertussen overal. Maar we voelen ons 2 kleine jongetjes die in de zandbak mogen. We hebben een deel van de route van de Paris-Dakar gereden. Midden in de woestijn hebben we een camping. En verrek, nog een douche ook! Na het eten worden we gebeld door de groep met 2 wiel aangedreven auto’s die een andere route door het zand namen. Ze zaten zo vast dat ze er op eigen kracht niet uit komen. De cherokee en ik gaan door het pikkedonker ze ophalen. Komen al die verstralers toch nog van pas! Met zn tweeën trekken we de bus er uit met de mooie sleepkabels die ik gekregen had. Nu gaan we maar slapen want morgen nog 3 uur zand voor de boeg.
Maandag 10 Februari
We maken ons klaar voor vertrek. Pijlen de olie, maken de ruiten schoon en pakken alles in. Om half 10 beginnen we met onze tocht, na 10 minuten rijden komen we in een dik zandpak terecht en de bus komt wederom ontzettend vast. Eerst proberen te trekken met 1, toen met 2 auto’s. maar geen succes. Nu proberen we het met 4 auto’s eerst de land rover, daarna de feroza, dan de musso en dan de jeep. Wat vond ik dat fantastisch zeg! Jacco heeft het hele gebeuren gefilmd dus we kunnen nagenieten. Daarna komen er echte Dakar weggetjes en we blazen er met 80 overheen. Ook dit staat op film. Daarna komen we op een lange weg en tikken we zelfs de 110 aan. Echt petje af voor de feroza, Hij heeft klappen meegemaakt zo hard dat we helemaal door de vering heen gingen. We zijn meerdere keren met 4 wielen van de grond gekomen en hij heeft geen stoot gegeven! Na de lange weg komen we op een astfalt weg en pompen we onze band op. We staan een tijd op de camping en horen dat de rest van ons team nog 2 uur rijden is en we besluiten daar heen te gaan. Ik zit nu in de auto en we zijn er bijna. Helaas de tent in het donker opzetten maarja, als dat het ergste is!
Zenuwachtig vertrekken richting het dorp van onze gids. Het dorp is bezaaid met bedelende kinderen. Toch zijn het geen verkeerde mensen. Jacco laat zijn sleutel vallen en een kind geeft die aan mij. Als beloning geef ik hem een pakje kauwgom, en dat vond hij fantastisch. Op het laatste moment houdt de land rover er mee op en die kan niet mee het zand in, heel erg balen voor ze.. met 4 4x4’s; een ssangyong Musso, een Jeep cherokee en een land rover vertrekken we het landschap in. Het begint met grote stenen en dat is al vet. Na een half uur komen we bij een beetje zand. Jacco zit aan het stuur en we gaan de eerste berg op en jahoor: vast. Een beginnersfout die ik zelf ook gemaakt zou hebben: te weinig gas geven en de banden nog niet half leeg laten lopen. Gelukkig hebben we mooie zandplaten waarmee we ons er zo uit hebben. Nu ga ik een poging wagen en met de voet op de plank gaat het ineens perfect! De Feroza blaast over de duinen heen en we voelen ons alsof we de Dakar rijden. Na 10 minuten kijken we achter ons en zien we geen stofwolk achter onze stofwolk meer. De Musso zit vast. Wij wachten op een met de gids afgesproken plek en zij gaan terug om hem te halen. Hij zat goed vast en na een half uur kunnen we weer verder. Kilometers leggen we af door het zand. Later komen we in een dorpje en een oase. Daar rijden we even doorheen en dan komt er een stuk met korte heuvels en bomen er tussen, prachtig om tussendoor te rijden. En waar andere auto’s problemen hebben met doorzakken door gewicht, hebben wij met onze +- 1700 kilo totaal geen problemen! Maar toen we weer naar achter keken – dat vergeet je nogal eens met al die adrenaline- was de musso weer weg. Dit keer was het vinden daarvan iets moeilijker want er waren bomen! Door het bakkie blijven praten en op een gegeven moment hadden we contact, maar zelfs toen was het lastig. Na 45 minuten (!) kwam een klein jongetje op een motor naar ons toe en die wist waar ze waren. Het had niet langer hoeven duren, want als het nog een kwartiertje duurde wilde de gids een helikopter gaan bellen. Ik gok dat die rekening op onze mat zou liggen en dat die niet goedkoop zou zijn. Nu we weer compleet zijn gaan we weer verder, En zien we een hele kudde kamelen. Het zand zit ondertussen overal. Maar we voelen ons 2 kleine jongetjes die in de zandbak mogen. We hebben een deel van de route van de Paris-Dakar gereden. Midden in de woestijn hebben we een camping. En verrek, nog een douche ook! Na het eten worden we gebeld door de groep met 2 wiel aangedreven auto’s die een andere route door het zand namen. Ze zaten zo vast dat ze er op eigen kracht niet uit komen. De cherokee en ik gaan door het pikkedonker ze ophalen. Komen al die verstralers toch nog van pas! Met zn tweeën trekken we de bus er uit met de mooie sleepkabels die ik gekregen had. Nu gaan we maar slapen want morgen nog 3 uur zand voor de boeg.
Maandag 10 Februari
We maken ons klaar voor vertrek. Pijlen de olie, maken de ruiten schoon en pakken alles in. Om half 10 beginnen we met onze tocht, na 10 minuten rijden komen we in een dik zandpak terecht en de bus komt wederom ontzettend vast. Eerst proberen te trekken met 1, toen met 2 auto’s. maar geen succes. Nu proberen we het met 4 auto’s eerst de land rover, daarna de feroza, dan de musso en dan de jeep. Wat vond ik dat fantastisch zeg! Jacco heeft het hele gebeuren gefilmd dus we kunnen nagenieten. Daarna komen er echte Dakar weggetjes en we blazen er met 80 overheen. Ook dit staat op film. Daarna komen we op een lange weg en tikken we zelfs de 110 aan. Echt petje af voor de feroza, Hij heeft klappen meegemaakt zo hard dat we helemaal door de vering heen gingen. We zijn meerdere keren met 4 wielen van de grond gekomen en hij heeft geen stoot gegeven! Na de lange weg komen we op een astfalt weg en pompen we onze band op. We staan een tijd op de camping en horen dat de rest van ons team nog 2 uur rijden is en we besluiten daar heen te gaan. Ik zit nu in de auto en we zijn er bijna. Helaas de tent in het donker opzetten maarja, als dat het ergste is!
-
10 Februari 2014 - 22:50
Nadia:
Jongens, wat gaaf! Ik ben zó jaloers en benieuwd naar de filmpjes! -
11 Februari 2014 - 07:17
Lex:
Wat een prachtige dagen, mooi verslag Jens! Als ik het lees dan is het net of ik zelf ook een beetje meedoe!mooi dat de Feroza het zo goed doet. Heb je niet voor niets aan gewerkt!
Hou vol jongens!
Lex
-
11 Februari 2014 - 09:56
Doriska:
Wat een mooie verhalen elke keer weer. Super om te lezen. Veel plezier en genieten!! -
11 Februari 2014 - 12:50
Fam. Hop:
Na zulke ervaringen is de rest natuurlijk een eitje! Wat een prachtig verhaal. Geniet ervan jongens, en houd ons op de hoogte, dan genieten wij hier in holland een beetje met jullie mee.
-
11 Februari 2014 - 22:55
Monique :
Als Dakar kijker zie ik jullie al gaan door het zand. Dat is zwoegen wel stoer dat jullie er zo doorheen komen. Fijn om te lezen hoe het jullie vergaat. Geniet van alles om je heen en nog veel veilige kilometers gewenst. Groetjes van Gerrit Monique en Menno. -
13 Februari 2014 - 12:48
Angelo:
Wat geweldig om jullie verhalen te lezen! Zowel ome johnny, mijn pa als ik zijn trots op jullie! Nog veel succes en vooral veel plezier! -
16 Februari 2014 - 12:16
Oma Borgers:
Hallo Jacco en Jens! Wat leuk om dit te lezen! Heel veel plezier en succes nog!
Ik heb je gemist op mijn verjaardag Jacco. Ik zal de taart voor je bewaren.
Groetjes Oma Borgers
-
16 Februari 2014 - 21:54
Jacob En Marianne Muilwijk:
Hoi robert en de rest.
wat leuk om alles te lezen.
ik hoor ook wel iets van je vader, maar al die reiservaringen zijn nog leuker.
veel succes met de verdere reis en jullie prachtige auto s.
en we volgen jullie verhalen.
gr. Jacob en marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
