de grensovergang
Door: Jens de Goeij
Blijf op de hoogte en volg Jens, Jacco, Robert, Henry
09 Februari 2014 | Marokko, Chefchaouene
Donderdag 6 februari
Het was weer eens vroeg! Kwart over 6 ging de wekker, 7 uur moesten we verzamelen! Jacco en ik staan op de valreep op tijd klaar: 7:59. We beginnen met rijden richting algeciras, de plaats vanaf waar de boot vaart. Voor Mijn neus slaat Raymonds auto aan de kook, en die moet gesleept worden naar de boot. Om 8 uur staan we ingecheckt op de boot, en we halen een broodje shoarma als ontbijt, bijna net zo lekker als op de Kanaalstraat. Allebei hebben we een reispilletje genomen tegen de zeeziekte. Gelukkig worden we niet ziek en om 9 uur komen we aan wal. Maar huh? Bereik? Ceuta is blijkbaar Spaans grondgebied. We komen aan in het plaatsje en Jan zei de avond er voor: je moet gewoon rijden er is maar 1 weg naar Marokko, en het wordt geheid een chaos omdat je niet op elkaar kunt wachten. Bij pure toeval rijd ik in 1 keer goed; hoe is het mogelijk? Na een tijdje begint de file voor de grens al. Ik hoor mezelf nog denken: we zijn er zo voorbij. Maar man man man: wat een CHAOS! Er staan rijen van 100 meter met mensen nog dichter op elkaar gepropt dan in de nieuwe dikke dries! Eindelijk zie ik waar angelo het altijd over heeft: oude Renaults! Renault 12, 8, 21, 14 de een nog verotter dan de andere. Erg leuk om te zien. We rijden spanje uit en we komen in een soort niemandsland. Hier was het helemaal chaos! Een Marokkaan vertelt me dat er die ochtend 500 afrikanen hebben geprobeerd de grens over te rennen. Ook vertelt hij dat op die plek 3 mensen dood geschoten waren wegens rellen. Omdat het een beetje niemandsland is zijn er niet zoveel regels. We worden begeleid naar een speciale plek en we wachten daar. Helaas duurt de grensovergang in totaal 4,5 uur. Opzich is dat niet zo erg want het is lekker 21 graden. We zitten op het dak en genieten van het weer en het uitzicht. Als we marokko in zijn pas in me gelijk aan; agressief rij gedrag. Prop die auto er maar tussen, ze remmen wel! Zo denken zij ook. We rijden nog iets meer dan 120 kilometer tot een camping. EINDELIJK; kAMPEREN! We zetten de tent op en beginnen met zelf koken. Ook voor het eerst. We eten aardappels met stoofvlees en witte bonen in tomatensaus, wat een feest! Lekkere Hollandse mayonaise maakt hem helemaal af! Het begint helaas te regenen en we spannen een zeil. We kunnen het goed vinden met een team uit Rotterdam en die komen bij ons zitten, maar helaas geen bier. Later horen we de kettingzaag van team musso brullen en gaan we bij hun kampvuur zitten. Daarna gaan we slapen.
Het was weer eens vroeg! Kwart over 6 ging de wekker, 7 uur moesten we verzamelen! Jacco en ik staan op de valreep op tijd klaar: 7:59. We beginnen met rijden richting algeciras, de plaats vanaf waar de boot vaart. Voor Mijn neus slaat Raymonds auto aan de kook, en die moet gesleept worden naar de boot. Om 8 uur staan we ingecheckt op de boot, en we halen een broodje shoarma als ontbijt, bijna net zo lekker als op de Kanaalstraat. Allebei hebben we een reispilletje genomen tegen de zeeziekte. Gelukkig worden we niet ziek en om 9 uur komen we aan wal. Maar huh? Bereik? Ceuta is blijkbaar Spaans grondgebied. We komen aan in het plaatsje en Jan zei de avond er voor: je moet gewoon rijden er is maar 1 weg naar Marokko, en het wordt geheid een chaos omdat je niet op elkaar kunt wachten. Bij pure toeval rijd ik in 1 keer goed; hoe is het mogelijk? Na een tijdje begint de file voor de grens al. Ik hoor mezelf nog denken: we zijn er zo voorbij. Maar man man man: wat een CHAOS! Er staan rijen van 100 meter met mensen nog dichter op elkaar gepropt dan in de nieuwe dikke dries! Eindelijk zie ik waar angelo het altijd over heeft: oude Renaults! Renault 12, 8, 21, 14 de een nog verotter dan de andere. Erg leuk om te zien. We rijden spanje uit en we komen in een soort niemandsland. Hier was het helemaal chaos! Een Marokkaan vertelt me dat er die ochtend 500 afrikanen hebben geprobeerd de grens over te rennen. Ook vertelt hij dat op die plek 3 mensen dood geschoten waren wegens rellen. Omdat het een beetje niemandsland is zijn er niet zoveel regels. We worden begeleid naar een speciale plek en we wachten daar. Helaas duurt de grensovergang in totaal 4,5 uur. Opzich is dat niet zo erg want het is lekker 21 graden. We zitten op het dak en genieten van het weer en het uitzicht. Als we marokko in zijn pas in me gelijk aan; agressief rij gedrag. Prop die auto er maar tussen, ze remmen wel! Zo denken zij ook. We rijden nog iets meer dan 120 kilometer tot een camping. EINDELIJK; kAMPEREN! We zetten de tent op en beginnen met zelf koken. Ook voor het eerst. We eten aardappels met stoofvlees en witte bonen in tomatensaus, wat een feest! Lekkere Hollandse mayonaise maakt hem helemaal af! Het begint helaas te regenen en we spannen een zeil. We kunnen het goed vinden met een team uit Rotterdam en die komen bij ons zitten, maar helaas geen bier. Later horen we de kettingzaag van team musso brullen en gaan we bij hun kampvuur zitten. Daarna gaan we slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
