Aan alles komt een eind!

Dag 28
Maandag zijn we vrij omdat dit een geplande vakantiedag was. Op deze dag schrijf ik onderandere dit verslag, vul ik formulieren in en doen we ander achterstallig werk. Een beetje sleutelen aan de auto en aan de motor waar ik maar niet uit kom. Ook maken we de toets voor morgen. We gaan vroeg naar bed want morgen hebben we 22 studenten in 1 klas.
Dag 29 We beginnen met een veel te grote klas met het vervolg van remmen en veren. We laten ze het elkaar uitleggen en we splitsen de groep op in delen. Vandaag hebben we 22 studenten en dat is niet al te makkelijk. We vertellen ze dat er volgende week een toets is en de kopjes gaan ineens omhoog. Uiteindelijk krijgen we de kennis goed overgedragen en gaan we tevreden naar huis.
Dag 30 & 31
Woensdag en donderdag beginnen we eindelijk met groep 11 aan praktijk opdrachten. We leggen uit waar de distributie riem voor dient en waarom je hem moet vervangen. Daarna gaan we hem er af halen op een los motorblok. Bijna iedereen doet er drie keer over om hem goed te krijgen. We laten ze lekker fouten maken en leggen ze uit wat ze verkeerd hebben gedaan. Ze vinden het allemaal geweldig om eindelijk met het gereedschap te werken. Het hoogtepunt was wel dat iemand een vaste stang als ratel wou gebruiken. Toen Jacco en ik 2 minuten hadden toegekeken hoe hij een bout heen en weer aan het halen was, vertelde we hem toch maar dat dat zo niet werkte. Na 2 geslaagde dagen vol plezier gaan we morgen weer bij Raymond en Jelmer in de garage werken.
Dag 32
Dit keer op Vrijdag niet brak, dus we kunnen met een frisse moed aan de gang. We tellen al de onderdelen in het magazijn en schrijven ze op in de computer. Het werktempo ligt zoals gewoonlijk laag en veel doen we dus niet. Vrijdag gaat bijna iedereen van Go For Africa stappen en wij gaan uiteraard mee!
Dag 33 en 34
Zaterdag is iedereen brak en komt iedereen laat uit bed. Jens is zoals gewoonlijk weer lang met de motor bezig maar zelfs hij begint de moed op te geven. S’avonds zitten we met een klein clubje aan het kampvuur te genieten van de rust. We gaan vroeg naar bed en voor het eerst in jaren zijn we op een vrije zondag vroeg wakker. Jens doet veel klusjes en voelt zich bijzonder productief vandaag. Samen maken we een badkamerplankje omdat we onze spullen niet kwijt konden, we doen wat dingen om de auto weer wat netter te maken zoals de bullbar goed vast zetten, de verstralers voorop weer aansluiten en een beetje schoonmaken. We Gaan savonds voor het eerst met zn vieren uit eten. We komen uit bij een soort wokrestaurant en we hebben het ontzettend naar onze zin. We kunnen zoveel eten als we willen en het is heerlijk. Na het 3 gangen menu spelen ze een film op een beamer, gewoon gedownload zoals we dat in Nederland doen en die gaan we kijken. Na de film gaan we naar huis want morgen hebben we weer een klas van 22, vorige week ging het al moeilijk maar nu verwachten we nog meer moeilijkheden.
Dag 35
Zoals verwacht is 22 veel te veel. We hebben moeite met orde houden en we moeten gaan dreigen met eruit sturen. Nadat we vertellen dat ze geen certificaat krijgen als ze nu niet hun mond houden kun je ineens de krekels horen tjilpen. We beginnen met de toets afnemen en daar doen ze bijzonder lang over, voor elk rondje dat ze moeten tekenen komt er een passer aan te pas. Na even navragen schijnt het zo te zijn dat als je werk er lelijk uit ziet het hier niet wordt nagekeken. Als we het gaan nakijken zijn de resultaten verbazingwekkend goed, er zit zelfs een 10 tussen. Hele blije leraren dus!
Dag 36
Vandaag hebben de leerlingen een schoolexamen en daarbij moeten we opletten. We doen ons uiterste best om iemand te betrappen op spieken maar helaas lukt dat niet. Dus of ze kunnen het heel goed of ze doen het niet, welke zal het zijn?? Om 11 uur is de toets afgelopen en moeten we perse naar huis.
Dag 37
We doen vandaag weer een dag praktijk, waarbij we de remmen uit elkaar halen en de distributie herhalen we. We hebben maar 4 leerlingen vandaag dus we kunnen veel persoonlijke aandacht geven. Jacco zegt: ik wil alle onderdelen van de trommelrem op de tafel hebben. Na 3 minuten hebben ze alles los, Daarna schiet jacco een beetje de kogel door de kerk als hij zegt dat de rem ook weer in elkaar moet. Nadat ze een uur hebben gekloot krijgen ze hem toch weer in elkaar. de rest doet het iets slimmer en kijkt eerst hoe het zit, een wijze les dus.
Dag 38
De les verloopt iets onrustiger dan gister omdat we iets meer studenten hebben (8). Weer splitsen we de klas op, Jens doet distributie en Jacco doet remmen. We geven ze een cijfer voor hun inzet en prestaties. Verder verloopt de les soepeltjes. We hebben s’avonds een diner op de school waar onze auto heen gaat. De mensen zagen de auto voor het eerst en ze waren er ontzettend blij mee. Er werd gedanst en we hebben heerlijk gegeten. Daarna gingen we nog een klein biertje in het centrum doen.
Dag 39
Het kleine biertje werd een groot biertje, en nu zijn we redelijk brak. We keuren vandaag onze eigen auto en wonder boven wonder is er bijna niks aan mis. Alleen het carter lekt een beetje maar dat was al zo, en de rode mistlamp werkt niet, maar mist kennen ze hier niet. Henry en ik gaan naar het strand en robert en jacco blijven op de compound. S’avonds gaan we met zn vieren uit eten en daarna drinken we nog een klein biertje.
Dag 40
Dit keer is het kleine biertje ook echt klein gebleven. Overdag gaan we met de auto op het strand rijden met een snowboard er achter. Lekker door de golven heen en de hele auto zit onder het zout. Toch maar even afspuiten voor de goede orde dan maar. We hebben een lokale verjaardag, die achteraf vrij westers was. En daarna gingen we nog een klein biertje doen in het centrum, maar we willen vroeg naar bed omdat we morgen quad gaan rijden.
Dag 41
Wederom is het kleine biertje niet klein gebleven. Met 3 uur slaap stappen we op de quad. De moeiheid is echter snel voorbij als we op de quads en buggy’s stappen. We scheuren door het zand en rijden door het water. Echt een fantastische ervaring. 1 quad gaat al over de kop en 1 echt heel erg bijna. De verhuurder vind het niet zo leuk en we moeten rustig rijden, helaas is die oproep enigszins tevergeefs. Al met al een fantastische dag gehad en geweldige foto’s gemaakt
Dag 42
We doen vandaag hetzelfde met groep 10 als we met groep 11 hebben gedaan. Remmen en distributie. Dit is een best wel lastige groep en Jens moet voor het eerst een leerling er uit sturen. Verder verloopt de dag heel soepeltjes. Vanavond is een naamceremonie van de dochter van franco, welke een week voor aankomst is gebeuren. Ook een hele eer om daar bij te mogen zijn. Nog maar 1 weekje en dan vliegen we al een weer terug. De tijd begint echt te dringen maar we willen ook wel weer naar huis!
Dag 43
We herhalen vandaag de dag van gisteren en doen remmen en distributie. We regelen vandaag de certificaten met de leraar, hij gaat ze laten lamineren voor 40 cent per pagina (!) dit moeten de leerlingen zelf betalen van de leraar. S’middags proberen we een nieuw eet tentje en die is zo goed en goedkoop dat we er flink van balen dat we het nu pas vinden. We brengen de middag door met aan het zwembad liggen en relaxen. S’avonds gaan we uit eten en daarna zitten we aan het kampvuur.
Dag 44
We krijgen de certificaten terug en het resultaat mag er wezen. Ze zijn ontzettend mooi en de leerlingen worden al zenuwachtig, aangezien we niet vertellen wie het wel en wie het niet gehaald heeft. Jacco is ziek vandaag en de Feroza heeft een lekke band. Een echte pechochtend dus. Maar dit biedt wel een mogelijkheid om een lesje bandenplakken te doen. We schieten een prop in de band van de feroza en ze kunnen maar niet geloven dat er geen binnenband in zit. De transport auto van de school heeft ook een lekke band en we beslissen die ook maar te doen. Het ventiel is afgescheurd en ik ga met een leerling een ventiel halen. Daarna was het nog een hele uitdaging om de band los te krijgen. Samen met 2 leerlingen probeer ik het met de auto er overheen te rijden en 2 stukken ijzer. Na een half uur proberen in de zon lukt het ons tegen iedereens verwachting in. Feelgood momentje dus! In de middag gaan we onze auto klaarmaken voor de weg geef ceremonie morgen. Dak er op, leeg halen van binnen, imperial er weer op, alle vloeistoffen checken en even wassen. Ook met dak er op ziet hij er weer leuk uit. Als ik de achter ‘ruit’ (plank) er op zet word ik creatief en teken ik het logo van rijschool omega er op.
Dag 45
De dag begint met een ceremonie voor de uitreiking van de certificaten. De leerlingen wilde het perse tijdens de officiële bijeenkomst doen. Als we aankomen staan er een stuk of 600 leerlingen klaar. Niet bedacht dat iemand moest gaan speechen dus Jens zuigt terplekke iets uit zijn duim. Als we beginnen met het uitdelen van de certificaten, zijn de leerlingen er zo blij mee dat de tranen ze in de ogen springen. Ze zijn zo ontzettend blij ermee en je ziet ze echt een zucht slaan als ze hun naam horen. Na afloop krijgen we een pakketje met een cadeautje. Op de verpakking staat: ‘we will always remember you!’ hiervan kregen we allebei een beetje een brok in de keel en als we het open maken hebben ze een gambiaanse munt uit hout gesneden. We krijgen ook 2 t shirts die we totaal niet passen, en een daverend applaus. Echt een ontzettend leuk afscheid dus.
Na de afscheidsceremonie moeten we gelijk door naar de volgende ceremonie; het doneren van de auto. Onze auto heeft een bestemmingswissel gehad de dag voor donatie. De auto gaat nu naar een timmerman met een beperking aan zijn been, welke elk jaar 15 straatjongens neemt en die opleid tot timmerman. We vinden dit allebei een erg leuk doel en de man is ontzettend enthousiast om de auto. We spreken wel af dat alle stickers moeten blijven zitten, want het lijkt ons leuk als een toerist ineens een logo van een van onze sponsors ziet.
Dag 46
We zijn enigszins brak, bijna iedereen van go for africa is gisteravond uitgegaan omdat veel mensen op vrijdag vliegen. De evaluatie is eigenlijk om 10 uur, maar het slaaptekort wint het toch van de wekker. We worden om 12 uur balend wakker. Verder gebeurt er op de dag niet veel bijzonders. We pakken onze koffers en doen we de auto een beetje klaarmaken. Zandplaten, sleepkabels en scheppen op het dak. Als de avond valt gaan we met zn vieren uit eten bij een van de meest luxe restaurants van Gambia, waar een hoofdgerecht wel 12 euro kost. Na heerlijk gegeten krijg ik nog een leuke verrassing: op facebook wordt onze auto gespot met de sponsorsticker van DefabriQue, een leuk toeval. We gaan vroeg naar bed om morgen enigszins productief te zijn.
Dag 47
We zijn vroeg uit de veren om onze tas in te pakken. We moeten eerst alles uitzoeken wat we wel en niet mee terug nemen. Moeilijke keuzes maken dus. We gaan nog een keer uit eten met z’n allen om het af te sluiten met groep groen. Daarna kakt eigenlijk een beetje in, maar om half 2 bedenken Jens en Henry nog om toch nog uit te gaan. We zien de zon opkomen als we terug zijn, een mooie afsluiter dus.
Dag 48
Vandaag is het de laatste dag dat we dingen kunnen regelen. We hebben een druk programma: we gaan naar een school een stukje het binnenland in om veel spullen weg te geven. Veel kleding en lesmateriaal, en een goed gevulde EHBO kist. Heel erg leuk om te zien hoe blij ze er mee zijn en hoeveel ze er mee kunnen. Daarna kopen we wat souvenirs in bakkau en hebben we een laatste ontmoeting met onze leraar om de laatste certificaten af te geven. Hierna gaan we ook met franco uit eten als laatste avondmaal, we eten heerlijke biefstuk en genieten nog even van het mooie gambia. Morgen vliegen we weer terug naar huis. Wat zijn de 10 weken toch snel gegaan. Maar nu golft de vraag constant door mijn hoofd heen: heeft dit project nou daadwerkelijk verschil gemaakt in de ontwikkeling van Gambia? Gedurende het traject van de stage hadden we beide het gevoel van niet, maar toen we de ceremonie van de certificaten hadden sloeg die gedachte ineens om. Het gezicht van opluchting als ze het gehaald hadden, en de ongelooflijke teleurstelling als ze gezakt waren. We hebben de leerlingen en de leraar iets bijgebracht niet alleen over de lesstof maar ook de manier van lesgeven. Al met al was dit project ontzettend leerzaam en leuk! Natuurlijk heeft het zn minpuntjes gehad, maar we zullen het sowieso herhalen!

Nog een speciaal bedankje voor de trouwe lezers van onze verslagen, en nogmaals een bedankje naar iedereen die dit project mogelijk gemaakt heeft!!